Santiago de Compostela

Hallo allemaal,
Had ik me er zo op verheugd op een computer in hrt Hospederia Seminario Mayor San Martin mijn laatste verslag te schrijven en de hele week munten gespaard, werkt sinds gisteren de computer opeens niet. Dus toch weer priegelen op de mobiel en hopen dat wifi me niet in de steek laat.
Jullie hebben nog het verhaal van de hond tegoed. Er liepen twee honden voor een poort dus aan de straat kant en ze leken rustig. Maar toen ik dichterbij kwam, kwam de grootste opeens vervaarlijk blaffend op me af. Ik schrok en liep half achteruit om de hond niet uit het oog te verliezen, maar dat moet je met een rugzak op niet doen: ik viel achterover en lag als een schildpad ruggelings op mijn rugzak. Kon ook niet zelf overeind komen. De eigenaar kwam aangesneld, hielp me overeind. De honden waren de avond ervoor uitgebroken omdat er vuurwerk was. Het was ondertussen al wel half elf de volgende ochtend dus erg veel aandacht had de eigenaar nog niet aan zijn ontsnapte honden gegeven! Excuses natuurlijk en gelukkig had ik niets.
Ik ben een dag eerder in Santiago aangekomen omdat ik een afstand van 22 km in tweeën wilde splitsen om niet te vroeg aan te komen. Maar toen ik na 10 km aankwam, bleek de herberg nog een half uur lopen van het dorp te liggen en wat de doorslag gaf: il zag een bedwants! Dus wegwezen en nog 11km extra gelopen naar Arzua waar ik ern fantastisch herberg vond. Die avond kwam ik toevallig andere pelgrims tegen en heb ik gezellig met hen gegeten. De dag daarna 20 km naar Pedrouzo. Onderweg drie Duitse vrouwen getroffen die in dezelfde herberg bleken te slapen. Ik heb hen de laatste dagen in Santiago meerdere keren gezien en gisteren met een van hen gegeten. Zo rondlopend door de stad ben ik nog veel bekenden tegengekomen. Eth leuk! Ik heb nog een excursie gedaan op het dak van de kathedraal, het museum bezocht, een Duitstalige wandeling rondom de kathedraal, natuurlijk mijn Compostela opgehaald, de Huiskamer der Lage Landen bezocht en daar nog Nederlandse en Belgische pelgrims ontmoet, al met al geen moment verveeld. Vandaag vlieg ik om 16 uur weer naar huis.
Ik ben vast nog veel vergeten te melden. Deze camino was door mooi lieflijk landschap en zeker in Galicië door typerende kleine dorpjes waar tot mijn verbazing toch mensen wonen in oude soms voor onze begrippen vervallen huisjes en boerderijen. Zeker ook voor mij dan ook toch enkel pittige stijgingen maar het is weer gelukt! En dan is het aankomen in Santiago een mooie ervaring.
Bedankt voor jullie reacties. Dat is altijd super leuk!
Heel veel groetjes en tot snel!
Dimphy